بیماری ماهی های آکواریومی در مقایسه با بیماری دام و طیور محدودتر و کمتر می باشند . در این مبحث به بررسی شایع ترین بیماری های ماهی های آکواریومی و نحوه درمان و جلوگیری از آن می پردازیم. از آنجا که تعداد عوامل بیماری زا در ماهی ها از جمله ماهیهای آکواریومی نسبتا محدود می باشند، جلوگیری از بیمار شدن ماهیها هم به همان میزان آسانتر و ساده تر است.
چنانچه ماهی آکواریومی شما مریض شده است می توانید از دامپزشک آنلاین مشاوره بگیرید و هرچه سریعتر و بهتر بیماری ماهی را درمان کنید .
تجربه نشان داده است که اگر روشهای پیشگیری از بیمار شدن ماهیها توسط صاحب آکواریوم یا پرورش دهنده آنها به گونه ای درست و مطلوب اعمال گردد، به خوبی میتوان از مرگ و میر ماهیها جلوگیری کرده و کمتر دچار ناراحتی و ضرر و زیان گردید.
اگر آکواریوم به گونه ای حساب شده آماده گردد و یک هفته پس از راه اندازی آن نسبت به انتخاب و خرید ماهی اقدام شود و ماهی هایی خریداری گردند که هیچگونه علامت بیماری و یا عارضه ای دیگر را نداشته باشند، ماهیها ممکن است سالها بدون بروز بیماری و نیاز به مداوا در آکواریوم زندگی نمایند.
اغلب آکواریوم دارها و حتی آنهایی که در امر نگهداری از ماهی تازه کار هستند، با بیماری هایی بین ماهی هایشان مواجه شده اند که بعضی از آنها مایه نگرانی و ترسشان شده است. معمولا افراد هنگام خرید ماهی، ماهی تازه را قرنطینه نمی کنند و بیماری به سادگی به آکواریوم منتقل می شود. غیر از این هم گاهی به دلایل شرایط خود آکواریوم، ماهی ها به بیماری هایی مبتلا می شوند.
در این شرایط، اغلب یکی دو ماهی ابتدا مبتلا شده و به مرور و در صورت عدم رسیدگی بیماری را به دیگر ماهی ها هم منتقل می کنند. اما اگر روزانه به ماهی ها و رفتارهایشان دقت کنید، در زمان بیماری خیلی زود متوجه تغییرات ماهی خواهید شد؛ چرا که ماهی بیمار رفتار و وضع ظاهری اش تغییر می کند و دیگر مثل سابق نیست. این ماهی، اغلب بی حال شده و گاهی شنای غیر طبیعی دارد.
اگر ضربه ای به آکواریوم بزنید یا بخواهید او را تحریک به حرکت و فرار کنید، واکنشی نشان نمی دهد. ممکن است از دیگر ماهی ها دوری بگزیند. روی سطح آب بیاید و دهانش را باز نگه دارد. گاهی تعداد تنفس هایش زیاد می شود. ممکن است از آب بیرون بپرد یا خونریزی های پوستی و جلدی پیدا کند.
رنگ پوستش کمرنگ شود، مشکلاتی در باله یا دمش پیدا شود، غذا خوردنش تغییر کند و …. البته در بیماری های مختلف، اغلب تنها یک یا دو نشانه از اینها را می توانید ببینید. به هر حال بعضی از این بیماری ها شایع تر از باقی بوده که خیلی از این بیماریهای شایع بین ماهی های آب شیرین و شور مشترک است. بد نیست با این بیماریها آشنا شوید که در صورت مشاهده، پیش از آنکه اوضاع از دستتان خارج شود، اقدام درمانی کنید.
انواع بیماری ماهی های آکواریومی
بطور کلی بیماری ماهی های آکواریومی را میتوان در مرحله اول به دو دسته عمده تقسیم بندی نمود:
الف- بیماری ماهی های آکواریومی که توسط عوامل غیرزنده زیست محیطی به وجود می آیند
عوامل ایجاد کننده این بیماری ها عبارتند از:
- نوسان زیاد درجه حرارت آب
- کمبود اکسیژن محلول در آب آکواریوم
- زیاد بودن اکسیژن و وجود حبابهای ریز هوا که توسط هواده ها تولید می شوند.
- بیماریهای حاصله از نوسانات شدید پی اچ آب.
- بیماریهای حاصله از مسمومیت های حاصله از فلزات سنگین
- بیماریهای حاصله از کلر موجود در آب
- بیماریهای حاصله از سوءتغذیه (کمبود یا عدم رشد، چاق شدن، ورم معده، سخت شدن تخم ها و…)
ب- بیماری ماهی های آکواریومی که توسط عوامل زنده به وجود می آیند
- بیماریهای حاصله از انگلهای خارجی
- بیمارهای حاصله از انگلهای داخلی
- بیمارهای حاصله از باکتری ها
- بیمارهای حاصله از ویروسها
بیماری ایچ (خارش یا لکه سفید) ماهی آکواریومی
در بررسی انواع بیماری در ماهی های آکواریومی، Ich، رایج ترین انگل آکواریوم خانگی است که در صورت عدم درمان می تواند کشنده باشد. قابل توجه ترین علامت Ich لکه های سفید برجسته کوچک روی بدن و باله های ماهی است که به نظر می رسد روی ماهی نمک پاشیده شده و ممکن است متوجه تحریک ماهی های خود در مقابل اشیاء موجود در مخزن شوید. در این شرایط ماهی به سرعت آبشش های خودش را حرکت می دهد، بی حال می شود یا در کف مخزن بدون حرکت باقی می ماند. محرک های رایج برای شروع Ich، افت ناگهانی دمای محیط آکواریوم یا اضافه کردن آب سرد هنگام تعویض آب یا ورود ماهی جدید است. ماهی های وارد شده ممکن است بدون هیچ علائم خاصی ناقل Ich باشند.
اضافه کردن ماهی جدید به آکواریوم باعث ایجاد استرس در سایر ماهی ها و کاهش ایمنی سیستم بدن آنها می شود که این امر به نوبه خود ماهی را مستعد ابتلا به انواع عفونت ها می کند. اگر فکر می کنید یکی از ماهی های شما به این انگل آلوده شده، باید کل ماهی ها را درمان کنید، زیرا Ich بسیار مسری است. هرچه زودتر Ich را تشخیص داده و شروع به درمان کنید، شانس بیشتری برای نجات ماهی ها وجود دارد.
اگر چه این بیماری انگلی همه ماهی ها را تحت تاثیر قرار می دهد اما برخی ماهی ها بیشتر مستعد ابتلا به ich هستند، از جمله:
- مارماهی
- گربه ماهی
- ماهی های تیان
- ماهی های نقره ای
شپش ماهی آکواریومی
شپش ماهی دارای یک پوسته مسطح گسترده بوده و به راحتی قابل مشاهده است. ماهی های آلوده به شپش ماهی در تلاش برای از بین بردن آنها به طور نامنظم شنا و یا به اشیاء موجود در آکواریوم برخورد می کنند. از نزدیک، می توانید شپش ها را که روی ماهی حرکت می کند مشاهده کنید! شپش ماهی معمولاً از طریق ماهی های برکه وارد آکواریوم می شوند. شپش ماهی به بدن ماهی متصل و شروع به هضم بافت بدن ماهی می کند که در این شرایط ممکن است منجر به عفونت های باکتریایی ثانویه در ماهی شود. با استفاده از موچین، شپش های ماهی را می توان از نظر جسمی از بین برد، با این حال، آکواریوم نیز باید، دارو درمانی شود. به نظر می رسد که دیمیلین در برابر شپش ماهی موثر است.
بیماری سفیدک ماهی آکواریومی
سفیدک یک بیماری ویروسی است که به صورت لکه ها یا دانه های سفید یک تا پنج میلیمتری روی قسمتی از بدن و دم ماهی خودش را نشان می دهد و به سادگی هم قابل انتقال به دیگر ماهی هاست. این بیماری را هم ماهی های آب شور و هم آب شیرین می گیرند. این بیماری گاهی از طریق دعوا با بقیه ماهی ها، یا لمس کردن توسط انسان ایجاد می شود. استرس هم یکی دیگر از عوامل ایجاد این بیماری است که ماهی های آب شور به آن حساس ترند.
در صورت ابتلا، ماهی مبتلا، اشتهایش را به غذا تا حدی از دست می دهد، مدام خودش را به سنگ ها و شن های کف آکواریوم می مالد که نشانه ای از اضطراب
است، دستگاه تنفسی اش هم ورم می کند. برای پیشگیری از این بیماری قبل از هرچیز قید لمس کردن ماهی ها را بزنید. بعد از خرید ماهی ابتدا او را در قرنطینه قرار داده و زمانی که از سلامتش مطمئن شدید، آن را به تانک آکواریوم منتقل کنید. ضمنا ماهی های آرام و مهاجم را با هم نگه ندارید که به هم حمله نکنند.
آخرین دیدگاه‌ها